2 YAS SENDROMU

Merhabalar

Yine bir sendromla karşınızdayım :) Güldüğüme bakmayın hepsi sinirden. Biraz kendime, biraz oğluma, biraz da diğer aile bireylerine...

Geçen bahsetmiştim Ali Baran'ın sendromuyla karşı karşıya olduğumuzu. Ve biraz da eşime kızgınlığımdan bahsetmiştim. Bugün size beni dinlemeyen eşimin, oğlumuzla yaşadığı bir olayı anlatmak istiyorum.


Eşim işi gereği sabah çok geç saatlerde geliyor. Ali Baran da babasını az görüp özlediği için, gelir gelmez uyanıyor ve bırakmıyor uyusun. Geçen sabah 6 da geldi eşim işten ve tabii Ali Baran uyandı :) Biraz oynadılar, eğlendiler falan ama sonra Ali Baran başladı ağlamaya. Parka gitmek istiyormuş, sabahın o saatinde :)

Neyse...

Eşim tamam biraz uyuyalım ondan sonra kalkıp gidelim diyor. O ağlama dedikçe Ali Baran çığlık çığlığa ağlıyor. Eşim sessiz kalınca biraz susuyor, nasıl eşim tamam babacığım yeter ağlama diyorsa yine kıyamet kopuyor.

Ben mi ne yapıyorum o sırada? Onları izleyip eşime bakıp güldüm :) Eşim anladı neden güldüğümü. Neden kendisine kızdığımı, yanlış hareket ettiğini anladığını söyledi. Anladı ama parka gitmekten kurtulamadı :) Sabahın 7sinde falandı parka gittiler.

Demek ki neymiş 1 musibet 1000 nasihatten İyiymiş :)

Sevgiler

Yorumlar

Yorum Gönder

Okuduklarınızla ilgili düşüncelerinizi benimle paylaşarak kendimi geliştirmeme katkıda bulunursanız sevinirim.
Ayrıca iletişim ve sosyal medya hesaplarınızı yoruma eklemeyi unutmayın.
Sevgiler
Mavi'nin Güncesi

REKLAM

Popüler Yayınlar